Od Shizuo c.d Riki

Dziewczyny są beznadziejne, obraziła się na mnie za to, że ją broniłem! Mogłem nic nie robić do cholery, ale wtedy pewnie by miała do mnie pretensje, że jej nie pomogłem. A ojciec by mnie wykastrował.
- Ale ty głupia jesteś.- warknąłem i zacisnąłem pięści, zamieniłem z nią dwa słowa i już jestem wkurwiony.
- Ja?! Ja jestem głupia, tak?! To ty nie masz wcale empatii!
Uh miałem ochotę coś rozwalić, ręce trzęsły mi się ze złości. Rika sobie przyjechała po trzech latach i uważa, że wszystko będzie po staremu. Że wszystko będzie kręciło się wokół niej.
- Wiesz kiedy zrobiłem to pierwszy raz? Dwa lata temu i lubię to robić!- krzyknąłem. Większość uczniów spojrzała się na mnie, by zobaczyć co się dzieje, a te jej koleżaneczki stały za nią i przyglądały mi się z jakąś dziwną satysfakcją.
Czułem, że zaraz nie wytrzymam, warknąłem głośno i odwróciłem się na pięcie. Gdy przechodziłem, wszyscy się ode mnie odsuwali, wiedzieli, że muszą uważać na siebie, może byłem popularny, ale byłem też postrachem szkoły. Nie miałem przyjaciół i rzadko kiedy ktoś chciał ze mną rozmawiać. Może mnie lubili, ale na pewno się mnie bali.
W pewnym momencie skręciłem w lewo i wlazłem po schodach na dach. Tam było spokojnie i cicho.
Podszedłem do krawędzi dachu i złapałem się barierki, która tam była. W dawnych latach większość uczniów spędzała tutaj czas, ale teraz woleli siedzieć w małym parku który został dołączony do terenu szkoły.
Zacisnąłem dłonie na barierce i usłyszałem trzask giętej stali.
Popieprzony jest ten świat! Ja ją ratuje, a ona się obraża! O nie, ja ją nie będę przepraszać, obroniłem ją i mam to gdzieś.
Codziennie zabijam ludzi, taka jest już moja praca i z całego serca dziękuję rodzicom, że mnie w to wkręcili.
Wyjąłem paczkę papierosów z kieszeni, wyjąłem jednego i wsadziłem sobie do ust. Może nikotyna pomoże...
Wlazłem na barierkę i usiadłem na niej tak by moje nogi zwisały w przepaść. Zaraz powinienem się uspokoić...
Zapaliłem papierosa metalową zapalniczką i zaciągnąłem się porządnie.

[Rika?]