Od Izayi cd Riki

Wyłączyłem czat i wyciągnąłem się na krześle. Że też nie męczy mnie to zdobywanie informacji~! Ale to przecież takie ciekawe, te wszystkie podejrzenia i spekulacje~!

Wyłączyłem laptopa i wstałem rozprostowując nogi. Kolana strzyknęły mi przyjemnie i podążyłem do kuchni, gdzie moja córeczka coś pichciła.

- Cześć Rikuś~!- cmoknąłem ją w czółko i usiadłem na blacie.

Dziewczyna zręcznie kroiła kurczaka i pilnowała gotującego się ryżu.

- Gdzie Shizu- chan~?

- Powiedział, że idzie do kolegi.- uśmiechnęła się lekko, ale wiedziałem, że coś jest nie tak.

- Układa się wam~?- uśmiechnąłem się szeroko.

Ona zaprzestała jakichkolwiek czynności. Czy na serio myślała, że utrzymają to przede mną w tajemnicy? To niemożliwe~! Ja się wszystkiego dowiem~!

- Nie złościsz się?- szepnęła.

- A skąd~! Tylko nie mówcie tacie, ja też nie mam zamiaru. A sam się ten pierwotniak nie domyśli~!

Rika uśmiechnęła się szeroko, porzuciła nóż i przytuliła się do mnie.

- Dziękuję mamo.

- Nie masz za co dziękować~! Co to za okazja, że będzie taka pyszna kolacja?

- Jak to jaka okazja?!- krzyknęła oburzona.- Zaręczyny! Twoje i taty! To będzie czas tylko dla was, zmyję się do koleżanki.

- Uh, nie wiem, czy Edzio będzie umiał być romantyczny...- zasmuciłem się teatralnie.

- Co Edzio?- mój ukochany wszedł do domu.

Zeskoczyłem z blatu i pobiegłem do chłopaka. Od razu wskoczyłem na niego oplatając mu nogi na biodrach i ręce na szyi. Wyglądałem troch jak mała małpka.

Czerwonowłosy złapał mnie za tyłek bym nie zlatywał i pocałował mnie czuło.

- Varuś~! Rika nam robi kolację~!

[Var? Rika?]