Gdy usłyszałem jego pytanie, zadane ot tak, jakby to było
coś błahego to po prostu oniemiałem. Czy on mi się właśnie oświadczył? Nigdy mi
nie przyszło to do głowy, byłem z nim szczęśliwy bez tego, a poza tym
musielibyśmy wyjechać do innego kraju by się pobrać.
- Law, żyjesz?- uśmiechnął się do mnie.
Czułem jego dłonie na swoim tyłku i do tego był nagi, i
gorący!
- Ż-żyję.- zamrugałem powiekami i spojrzałem na patelnię.-
Cholera, zaraz się przypali...- zdjąłem ją z gazu i postawiłem na desce do
krojenia.
Chciałem zacząć nakładać nam śniadanie, ignorując pytanie
demona pod pretekstem, że to na pewno żart. Lecz Xsawierowi się to nie spodobało,
złapał mnie mocno za biodra, odwrócił i przyciągnął do siebie.
- Odpowiedz mi na pytanie.- spojrzał mi w oczy, a na moje
policzki wylał się krwisty rumieniec.
- Xsaw, ja... My nie znamy się długo.. A do tego pewnie nie
będziemy ze sobą długo.- Chciał mi przerwać, ale nie pozwoliłem mu.- Ty się nie
starzejesz, a ja tak...
- Czyli nie chcesz za mnie wyjść przez starzenie się?
- Nie chodzi o to... Po prostu jak ty to sobie wyobrażasz,
może teraz ci się podobam, ale za siedem lat? Albo dziesięć? Do tego prędzej
czy później umrę.- położyłem mu dłonie na klatce piersiowej i poczułem jak
dostaje gęsiej skórki od zimna.- Nie boli cię tyłek?
- Odpowiedz mi na pytanie. Wyjdziesz za mnie? Tylko szczerze
i krótko.
Patrzyłem się w jego oczy. On mi się tak cholernie
podobał... Tak strasznie go kochałem... Tak. Kochałem go i nie zamierzałem
przestać. On jest pierwszą osobą którą darzę tym absurdalnym uczuciem.
- Tak, wyjdę za ciebie.
[Xsaw? :* ]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz